یک سبک یکپارچه از مشاورۀ معنوی

   تعدادی از پیش فرضها در آغاز مشاورۀ معنوی مورد استفاده قرار می گیرند، اصولی که من نمی توانم در این جا مورد بحث قرار دهم ( لینز 2000 ، 2002 ).

این پیش فرضها از قرار زیرند :

● من فرض می کنم که همۀ مردم ظرفیت اینکه معنوی باشند و بصورت معنوی فکر کنند را دارند درست همانطور که می توانند در زندگی خود عاطفی بوده و عاطفی عمل کنند، برای اینکه رشد معنوی یک پدیدۀ عمومی است. ( هی: 1982 ، لینز، 2000 ، 2002 )

● من فرض می کنم کار کوتاه می تواند با نوجوانان توسط نشان دادن تابلوی راهنمای آنان برای تفکر معنوی بوسیلۀ پیشنهاد امکانات برای تجربه و اکتشاف دلایل کثرت گرایانه زندگی از میان چشم اندازهای معنوی هماهنگ شود.

● من فرض می کنم که فرایند بیداری معنوی در خلال استعاره های محاوره ای اندرسون و گولیشین ( 1988 ) اتفاق می افتد. معنای زندگی برای روکس، بصورت پایدار از میان مبادله ایده هایی که در یک رفتار اکتشافی تجربه شده اند، رشد می کند. آن صرفاً تقسیم اطلاعات نیست که معنی می آفریند، بلکه معنی ها، از میان محاوره، از چگونه انتخاب شدن و کار شدن روی نکات ظریف مختلف، خلق می شوند. 

● من فرض می کنم که برای اتفاق افتادن یک درمان موثر معنوی، مشاور باید یک موقعیت همدست بگیرد و در یک ایدئولوژی، نه بعنوان یک متخصص، بلکه بعنوان شخص همدست پویا متهد شود.

● من فرض می کنم که فرایند خوداکتشافی مراجع زمانی ترقی می کند که مشاوران شروع به فاش سازی اصولی در مورد تردیدهای شخصیشان می کنند. آنجا هیچ ماسک پشتیبان مخفی ساز و وانمود سازی دانستن هر پاسخی وجود ندارد. مشاور معنوی در جستجوی معنای زندگی شخصی اش سوالات رفع نشدۀ خود را در امتداد تناقضهای شخصی و ناسازگاریهای فکری، وقتی که هر دو بخش در منحنی « رشد خود » داخل شده اند، برای به رو آوردن با مراجع ، می آورد 

 brief counseling in schools……..dennis lines(از کتاب :